Privacy? Wat de Duitsers wel leerden van de geschiedenis. Maar wij nog niet.

Verontrustend en van wezenlijk belang. Moeten we mee in de mate waarin we data van ons laten vastleggen en bewaren? Vanwege (staats)veiligheid, internationale verdragen of commerciële waarde? Over dataretentie en het buitengewoon waardevolle bewustzijn van bijvoorbeeld onze oosterburen. Ingegeven door hun DDR en Nazi verleden.

Vandaag zag ik de documentaire “Panopticon’ van Peter Vlemmix. De documentaire werd me aangeraden door een goede vriend Martin Krijgsman. En ik heb de volledige 57 minuten aan m’n iMac gekluisterd gezeten. Gaat niet eens om alle gegevens die we bewust of gekozen willen delen met de wereld (via social media, waarvan ik ook een fervent gebruiker ben), meer nog om alle gegevens die van ons worden vastgelegd zónder dat we ervoor kiezen. OV chipcard, geluid en video in het OV, mobiele telefonie, ISP data (je online datagebruik), online zoekgedrag (Google), cameratoezicht op straat en openbare ruimten, automatisch en voordurend vastleggen van alle kentekens op de snelwegen (ANPR) en nog zoveel meer. Ontwikkelingen als Big Data en The Internet of Things maken de noodzaak om hierover na te denken alleen maar groter.

Neem alsjeblieft de tijd om ‘m ook te bekijken. Om je eigen mening te vormen. En om je bewust te worden van wat we met z’n allen okay vinden. En wat daar de mogelijk toekomstige gevaren ook van kunnen zijn.

PS. “Heb je thuis gordijnen?”